For my lovely hero...BFF....:)

Salam....da jia hao~~

hai mr.Blog...long time not see u...huhu...
hmm...lame lak x berblogging....now im available back for blogging...hehe

actually..saya sebenarnye kemalangan tempoh hari... bile tu??
28/11/2011 tarikh keramat tuk saya...hmm
cmne leyh terjadi??? tu saya x nak cerita lah...just nak inform that pe yang terjadi mmg ketentuan Allah SWT...syukur alhamdullah kami selamat, x cedera apa2...
memang terkatalah..bile tengok keadaan kereta saya ni mesti ada yang tak caya kami x cedera apa2 pun...
ya ALLAH..saya balik je UTM saya sujud syukur...sambil menangis teresak2..sebab kalo terjadi apa2 pada kawan saya pada waktu itu....saya akan jadi trauma teruk la...
alhmdullah...semua selamat...cume kereta jer x boleh nak kata apa dah...
saya x kisah langsung dah kete tu...yang penting sume selamat...



bahagian belakang


bahagian depan



keadaan kereta yang menyayat hati...ni bahagian tengah yg selamat

apa yang saya tahu...mami and abah dah banyak support saya...saya takut masa tu kot2 abah akan marah saya ke...sb saya dah pernah kene marah before this mse saya xcident kat pasir gudang...agak teruk gak kene marah...hurmm...mungkin abah marah sebab saya pandai2 settle sendiri..tak bagitahu pun abah...

itu lah abahku...actually the most important reason why im blogging right now coz saya nak cerita sape kah hero saya sebenarnya??my real BFF?? my angel???my guardian??
that is my ABAH...:)

abah dah banyak buat kali buat saya terharu sangat2...terutamanya masa peristiwa xcident haritu...hmm
tahun ni...dah banyak kali dah saya susahkan abah...isk2...dah banyak kali buat abah susah hati...
untuk tahun ni...saya rasa worst sangat coz saya rasa seperti anak yang paling menyusahkan oleh mami dan Abah saya...
isk2...walau ape2 pown...mami dan Abah tak sikit pun mengeluh, x sikit pun benci saya malah kasih sayang yang diorang berikan melimpah ruah untuk saya...

apa yang saya nak diorang akan bagi...contohnyer :-

• nak kereta...abah sediakan, tp aku x mintak kete sangat pun...mami yang nak abah sediakan kereta tuk kemudahan saya kat U ni....now like i mention before kereta dah xcident teruk...semua salah saya...hurm..
  

• nak laptop, abah belikan,time ni abah belikan mase kat matrik dulu...mami bising kat abah..."anak nak gune untuk belajar tu...zaman sekarang anak2 g sekolah pakai laptop...." time tu abah x de duit taw....ntah cmne abah usahakan gak demi saya die belikan gak laptop tu. Now pe cerita?? laptop tu screen die dah rosak dah...hurmmm...pastu abah bagi laptop kerja die...sume demi saya...
  

• nak kamera, abah belikan on the spot taw...ingat lagi masa hari raya tahun 2010 abah belikan kamera even masa tu kan cuti raya kan kedai mestilah banyak yang dah tutup...no matter what demi saya abah sanggup carikan jugak kamera untuk saya...sanggup pusing satu bandar Tampin...kat pekan Rembau demi saya....mahal lak tu...kamera sony...sampai adik2 jeles dengan saya...diorang kata saya ni mengade2 manje sangat...tapi kan...sebab kecuaian saya, kamera tu dah rosak sebab kamera tu jatuh kat laut mase gi pangkor...sume salah saya...
  

• nak berukband(broadband), time ni still blaja kat matrik lagi, abah dengan saya baru lepas gaduh...sebab apa aku gaduh??? dirahsiakan...sebab belum sesuai masanya utk saya bercerita kat sini...dah la gaduh ngan abah...sempat lagi abah tunaikan permintaan saya belikan celcom broadband...time tu bb baru je kuar taw...mahal lagi..modem besar lak tu...x macam skrang ni bb dlm btuk pendrive....of coz la..baru2 kuar mahal la kan..
  

tapi apa yang aku mintak selama ni kat abah bukan aku mintak tujuan suke2...tapi sume tu untuk kemudahan belajar...macam laptop, bb, kamera...hurmm...yang kereta tu bukan saya nak...tapi mami nak saya sangat pakai taw...

sejak kecil lagi saya mmg dimanjakan oleh abah...ingat lagi masa saya kecik2...mase tu saya tgok anak jiran main basikal...abah lak tgok saya termenung sorang2 tgok anak orang men basikal...petang tu kan...tup2...abah belikan basikal terus tuk saya...perghh...aku x mintak pun...tapi abah sangat memahami saya....

masa saya kecik2 dulu...family saya hidup agak susah...abah bz kerja sampai susah nak jumpe abah berhari2...sekali balik umah...abah mesti dengar saya ngadu itu ini...contohnyer mami pukul saya or marah saya....abah apa lagi marah la mami balik...hurmm...jahatkan saya dulu buat mami saya mcm ni??

sampai sekarang...even saya dah besar ni...umur pun dah mencecah 22tahun..mami still kene marah kalo saya ada buat kesalahan ke apa....hurmmm...saya rasa bersalah sangat kat abah dan mami...

pernahlah saya merajuk kat abah...time tu saya dpt no 1 dalam kelas mase saya form 1...time tu saya nak sangat abah dtg kat sekolah amek report kad ngan sijil saya...saya dpt anugerah tuu....
saya nak abah saya bangga...tapi abah x datang pun mase tu...abah sanggup duduk luar pagar sekolah suh mami lak pergi amek report kad tu...hurmmm.....
perasaan saya time tu x boleh nak kate ape lah...
dalam hati saya nangis,"abah x bangga ke anak abah dpt no 1 dlm kelas? nape abah x nak amek report kad?? "...
memang merajuk je la time tu....abah bagi reason sebab abah pakai pakaian selekeh hari tu...abah kate abah segan nak jumpe cikgu pastu amek report kad dlm keadaan selekeh...
hurmmm....no matter what...saya x kisah abah saya selekeh ke apa...tapi abah x nak paham pun....

lepas tu...saya berusaha sungguh demi abah saya...saya berusaha sebaik mungkin sehingga masuk U ni...saya cube capai apa yang saya mampu...contohnye saya dptkan biasiswa JPA...alhamdullah..sebab biasiswa ni lah..saya lah tunaikan segala permintaan adik2 saya pulak....saya tahu adik2 saya cemburu dengan saya...sebab apa yang saya mintak kat abah saya dpt jer...bile diorang mintak susah benor abah nak bagi...hurmmm...
sebab itu lah...saya jadi pengganti abah...bior saya pulak tunaikan permintaan adik2 saya...saya pulak yg belikan basikal, broadband, laptop untuk adik2 saya...pe yang saya mampu saya bagi...saya akan cuba usahakan terbaik untuk adik2 saya...:)

x sabar rasanya nak balik umah hujung minggu ni...nak sambut befday my beloved abah yang ke-46 tahun....huhu...i wanna be the best daughter for you abah!!...insyallah...saya akan ingat segala jasa mami dan abah saya....tibe giliran saya pula untuk ringankan beban mereka...insyallah...




my abah ji~